Dinsdag 29 oktober 2013

...Via de groene parken lopen we naar de boulevard langs de rivier Tonle sap. Eigenlijk komen hier 4 rivieren samen, Tonle Sap, Bassac, Upper Mekong en Lower Mekong. Het regenseizoen is net afgelopen en het water stroomt dan ook behoorlijk. De bootjes stroomafwaarts schieten voorbij, terwijl de boten stroomopwaarts niet vooruit lijken te komen. Het is enorm druk en het Boeddha tempeltje wordt druk bezocht. De zon gaat onder en kleurt mooi oranje...

Donderdag 31 oktober 2013

... en komen bij het 11/12e eeuws religieus complex Wat Nokorbachey. Echt prachtig, doet nu al denken aan Indiana Jones en Lara Craft. Grote blokken, die door de tijd behoorlijk zijn aangetast, maar echt een heel bijzondere sfeer geven. Kleine doorgangen, mooie afbeeldingen uitgehakt in de muren en binnen in het complex een moderner aandoend tempelgebouw. Voor we het weten is er alweer een uur om en we hebben vandaag nog zo’n lang stuk te gaan… Net na zonsondergang, zo’n 10 uur na vertrek, komen we aan in Sen Monourom. Ook al was de weg stukken beter dan we verwacht hadden, toch liever niet meer in het donker aankomen. Het hotel is primitiever dan in Phnom Pehn, maar er staat een bed, dus prima toch.

Zondag 3 november 2013

... Bij de haven stappen we over in 2 kleine houten kano’s met buitenboord motor, een soortgelijke kano waarin we in Birma en Ecuador ook gevaren hebben. Over het water zoeven we naar een aanlegplaats waar we ons ‘registreren’ en 3 lokale gidsen ophalen. Vervolgens nog zo’n 15 minuten met de kano’s naar het startpunt. Het eerste stukje gaan we over redelijk brede paden, via een dorpje tussen de rijstvelden door naar het bosgedeelte. Het pad wordt smaller en smaller en al snel worden manchetten gebruikt om een pad door de begroeiing te hakken. Lunch wordt geserveerd in een bananenblad op een grote rots in het water. Daarna lopen we tot een uur of 4 door naar onze overnachtingsplek in de jungle. Het raamwerk om de hangmatten aan te hangen staat er al, er wordt snel met wat bamboe bogen gemaakt om daarover het zeil te spannen dat ons droog zal houden. De hangmatten zijn hangmat, slaapzak en muskietennet in één. Er is ook nog een deken ingewikkeld om ’s avonds warm te blijven. Vanuit onze luie hangmat kijken we toe hoe de gidsen ons avondeten bereiden. Na een stevige wandeling gaat dat er goed in...

Woensdag 6 november 2013

Stung Treng ligt aan de Mekong en zo’n 50km van de grens met Laos. We rijden langs een tempelcomplex, dus het oogt meteen al interessant... De ondergaande zon zorgt voor mooie kleuren, zeker tegen de donkere wolken die er aan komen. Bij het 2e tempelcomplex blijkt ook een school te zitten. Zodra we ons hoofd om de deur steken komt de docent naar ons toe met de vraag of we niet binnen willen komen zodat de leerlingen dingen kunnen vragen. Aangezien de halve klas uit monniken bestaat vind ik dat wel leuk, dus ja hoor we komen wel even binnen. We komen echter niet veel verder dan onze naam en waar we vandaan komen, want dan gaat de bel. Toch rennen ze niet meteen de deur uit, zoals wij zouden doen. Als deze groep het lokaal verlaat staat er alweer een nieuwe klas klaar, dus ook hier mogen we nog even een vragenuurtje doen...

Donderdag 7 november 2013

Vandaag gaan we de Irrywaddy zoetwaterdolfijn in de Mekong rivier spotten. Deze dolfijn met een stompe, ronde kop is zwaar bedreigd en komt op slechts enkele plaatsen nog voor. De grootste populatie leeft hier tussen Kratie en de grens met Laos. Er zijn slechts 3 kleinere bootjes met elk 3-4 personen op het water. Het voelt net als naar het speuren van de slingerapen: vol spanning de horizon afturen in de hoop er eentje te zien. Ze komen slechts korte tijd boven het water en we kunnen geen patroon ontdekken. Dan is het een keer bovenkomen, dan weer eens twee. De ene keer op vrijwel dezelfde plek, vervolgens weer compleet ergens anders... mooie ervaring weer.

Vrijdag 8 november 2013

Aangezien het vakantie is hebben we besloten dat we best wel eerder op kunnen… om 7 uur zitten we dan ook al op het veer, dat ons naar het eiland Koh Trong in het midden van de Mekong brengt. Na de plensbuien van gisteren is het behoorlijk modderig en knap lastig fietsen. We glibberen van links naar rechts en proberen de meest diepe delen te vermijden... We gaan eerst naar het noordeinde van het eiland, waar een Vietnamees drijvend dorp ligt. Vietnamezen mogen geen land bezitten en bouwen daarom hun huizen op het water. Na the floating village gaan we een stukje terug en slaan dan linksaf richting de rijstvelden. Dit is ons ding, mensen die bezig zijn op de velden, de koeien op het land, kortom het Aziatische plattelandsleven... Via de blub ploeteren we verder terwijl we worden ingehaald door de plaatselijke srv. Er zijn geen winkeltjes of markten op het eiland en dus fietst een handelaarster met alle mogelijke dingen over het eiland en stopt bij ieder huis met de vraag of er nog iets nodig is. Gelukkig zien we dat ook zij, vol bepakt en bezakt, moeite heeft om door de modder heen te komen...

Zaterdag 9 november 2013

De rit richting Siem Reap gaat redelijk snel. Onderweg stoppen we eerst nog bij Sambor Prei Kuk, waar we met de fiets de drie belangrijkste tempel ruïnes uit de 6e en 7e eeuw verkennen. Dit is het oudste tempelcomplex van Cambodja, gelegen in de bossen. Tussen de bomen zie je dan ook de ruïnes opduiken, enkele overwoekerd door slingerplanten en -bomen. Het is een geweldig gevoel om per fiets tussen deze prachtige overblijfselen te rijden.

Zondag 10 november 2013

5 dagen hebben we in Siem Reap, de 1e 2 met gids en de laatste 3 gewoon op onszelf. Vanochtend zouden we een beetje kunnen uitslapen, want we worden pas om 8 uur opgehaald. Zou…. Even na half 6 gaat de telefoon, ‘your guide is here’. Huh nu al? … We rijden naar Ankor Wat, waar het al behoorlijk druk is. Veel mensen gaan hier voor zonsopgang heen en zodra de zon op is, gaan ze ontbijten. Helaas voor hen is de zonsopkomst vandaag niet zo mooi, we pikken er nog net een stukje van mee. Terwijl de hele meute het complex uitloopt, gaan wij naar binnen... Er zijn heel veel mooie afbeeldingen van de Apsara danseressen te zien, sommige heel verfijnd andere wat grover. In de galerijen die het binnenste van het complex omgeven zijn mooie bas-reliëfs te zien. Ze tonen de hindoeverhalen Ramayana en Mahabharata…

...Op het binnenplein van het complex is het aardig druk. Het ziet er erg mooi uit en hoog…. De steile trappen naar de centrale toren zijn afgezet, nu is er maar 1 ingang. Helaas is de toren vandaag dicht i.v.m. Boeddhadag. Dat dit niet algemeen bekend is, blijkt wel al ik even later in gesprek kom met een paar monniken die ik aan het filmen was. Ze vinden het maar wat leuk om de beelden te zien en even te praten...

Terug bij de tuktuk rijden we via de poort naar Ankor Thom met de bekende Bayon tempel. De poort zelf heeft ook al de bekende hoofden. Aangezien hier een echte file staat hebben wij alle tijd om de poort vast te leggen. Als het druk is, krijgt iedere kant van de poort 10 minuten de tijd om erdoorheen te rijden. De andere kant is nu duidelijk aan de beurt. Via een lange weg omzoomd met bomen en apen rijden we op Bayon af. Het complex is niet ommuurd, waardoor je er van alle kanten een goed zicht op hebt. Het is duidelijk een van de beroemdste tempels, want het is er een beetje druk… De torens met de gezichten zijn het opvallendste kenmerk van het complex, overal waar je kijkt, zie je gezichten van Boeddha.

Na de lunch naar Ta Prohm. Dat dit de tempel is waar Tomb Raider met Angelina Jolie is opgenomen kan niemand ontgaan, want onze gids heeft het zeker al 10x gezegd en ook om me heen hoor ik iedere gids het wel diverse keren verkondigen. Prachtig om te zien hoe de dikke wortels zich door, over en langs de muren kronkelen. Doordat het complex allerlei kleine doorgangetjes heeft en ik die uiteraard neem, ben ik M al snel kwijt. Het is een groot complex en oriënteren is best lastig. Ik besluit daarom tegengesteld aan de voorgeschreven route te lopen en kom inderdaad M weer tegen.

Maandag 11 november 2013

Met een Amerikaanse legerjeep A2 gaan we op pad. Echt zo’n open jeep zoals uit de film: het voorraam kan naar beneden geklapt worden, canvas als dak en verder erg eenvoudig. Geen toeters of bellen: de koeling komt van buiten door het rijden. We rijden eerst via de geasfalteerde hoofdweg, een tijdje later gaan we over een hobbelige, rode aardeweg met aardig wat kuilen. Dat de brommertjes sneller gaan dan onze jeep blijkt al snel. Maar dit is wel wat we wilden zien. We rijden nu door de armere dorpjes en rijstvelden. Kinderen zwaaien en begroeten ons al ruim van te voren...

 ...onze eerste bestemming: Beng Melea. Deze tempel is ook overwoekerd door bomen en slingerwortels. Overal zie je grote brokstukken liggen: helaas is vrijwel alles door Amerikaanse bommenwerpers vernietigd. Hoe triest het ook is, wij vinden het wel prachtig om te zien. Weer zo’n mooie combinatie van oude tempels en brokstukken in een dichte jungle, en dan ook nog eens overwoekerd...

...Kampong Kleang: het grootste drijvende dorp van Cambodja. Drijvend is misschien niet het juiste woord, het zijn veelal paalwoningen die zo’n 10 meter hoog op palen staan. In het natte seizoen te midden van het water, tijdens de droge periode staan veel huizen gewoon op de grond. ...Ons bootje is aangemeerd net voor het monnikenverblijf. Die krijgen opdracht om zich goed aan te kleden. Ze zijn schijnbaar voor een bruiloft uitgenodigd, want ook hier is het gewoon het bruiloftenseizoen. Het is een ware vertoning om te zien hoe de monniken zich in hun kleed worstelen. Tsjonge, het lijkt wel een gevecht waar ze zeker een kwartier mee bezig zijn...

Woensdag 13 november 2013

Vandaag weten we wel dat we om 04.45 uur klaar moeten staan en dus zijn we ruim op tijd wakker. In het donker rijden we Siem Reap uit naar de PAnkor Wawe ruim op tijd wakker en wordt een ontbijtje aan de receptie meegegeven. In het donker rijdrasat Bayon tempel... ...Er is werkelijk niemand te zien, maar opeens staan er hekken op de weg. Kunnen we niet door? Er komt iemand aan en na een paar woorden met de tuktuk chauffeur, wordt een hek weggehaald en weer teruggezet. Zou er dan helemaal niemand zijn? Een paar minuten later staan we onder een donkere sterrenhemel  bij een van de vier ingangen. Er is dus echt helemaal niemand, alleen het geluid van enkele dieren (eerst denken we aan apen, maar later houden we het toch op vleermuizen). In het donker proberen we foto- en filmopnames te maken: we zien later wel wat het is geworden. We hadden vooraf al besloten om naar boven te gaan, dus met het zaklampje aan de trappen op. Boven is het nog steeds donker, wat een groots gevoel is dit. Helemaal alleen op zo’n unieke tempel. Wmpel.e  groots gevole is dit. Helemaal alleen op zot zaklmapje aan de trappen op. Boven is het nog steeds donkerwat het is gewe zien en horen nu wel wat vleermuizen rondvliegen. Langzaam aan wordt het lichter, maar een mooie, gekleurde zonsopkomst zit er helaas niet bij. Ondertussen komen al wat meer mensen de tempel bezoeken. Zouden zij vanaf beneden de opkomst gezien hebben? Het zijn er niet veel, nog steeds hebben we het gevoel dat dit een unieke ervaring is.

Zaterdag 16 november 2013

… We rijden door naar Wat Ek Phnom. De oudere stenen tempel die verder naar achteren ligt, stamt uit de 11e eeuw en werd zwaar beschadigd door o.a. de Khmer Rouge. Als we om de tempel heen zijn gelopen, klimmen we via de achteringang naar binnen. Voor in de gang zitten een paar meiden die hun toekomst laten voorspellen. Leuk gezicht, ze houden een voor een het boekje met de voorspellingen boven hun hoofd en steken er een pen in. Dat is de spreuk die de voorspeller voorleest. Ook hier mogen ze maximaal 3x het boekje boven hun hoofd houden. Helaas spreken ze geen Engels, dus wat ze precies gehoord hebben, blijft voor ons geheim. Als we een donatie doen, moeten we meteen een wierookstokje opsteken. De ‘priester’ doet voor wat we moeten doen en uiteindelijk steken we het stokje in een van de daarvoor bestemde potten. We kunnen gezegend onze route vervolgen...

... We maken een korte stop bij Wat Samraoung Knong. Deze tempel is gebouwd in 1907 en is tijdens het Pol Pot regime gebruikt als gevangenis en verhoorruimte. Een monument huisvest de resten van de 10.008 slachtoffer van dit Killing Field, een van de vele die in het land werden ontdekt. Het monument heeft bas-reliëfs rond de basis die de misdaden bij Battambang laten zien.  Indrukwekkend hoe zo beeldend deze bloedige geschiedenis wordt getoond. Het maakt nog meer indruk van de Killing Fields van Phnom Pehn...

Woensdag 20 november 2013

In Kep gaan we eerst naar de krabbenmarkt. Kep staat bekend om de krab en peper en dus kunnen we een bezoekje aan de markt niet voorbij laten gaan. Als we aankomen staat er een grote groep monniken aan de kade, fotogeniek, dus je snapt het… Het zijn bezoekende monniken uit een andere provincie, die een dagje Kep doen. De krabben zitten in manden die in het water drijven, zodra er een koper komt, trekken de vrouwen de manden uit het water en zorgen ervoor dat alle krabben een voor een getoond worden. Graaiende handen in de manden, af en toe wordt er een in een plastic tasje gestopt en hup dan gaan de manden weer terug het water in. Zo blijven ze langer vers.